Dag 4 Bacharach - Worms

Vanmorgen werd ik al erg vroeg wakker van een startende auto en luid spreken van enkele mensen. Ik keek op de klok en zag dat het pas half zes was, gelukkig. Ik was al bang dat ik er uit moest. Nog maar even lekker blijven liggen tot zeven uur. Ik had met Karin, de gastvrouw, afgesproken om half acht te ontbijten. Ze had speciaal voor mij bruine broodjes gehaald, wel drie soorten. Normaal eet ik ’s morgens nooit zo vroeg en al helemaal niet veel. Mijn ervaring is inmiddels dat je ’s morgens best aardig wat naar binnen moet stouwen om voldoende energie voor het fietsen te hebben. Dus het laatste een beetje tegen heug en meug, maar wel opeten. Tijdens het ontbijt ging ze er bij zitten en begon over van alles en nog wat te praten. Zij fietste zelf ook wel, maar niet zulke afstanden als ik. Ze wist me wel veel over de fietsroutes langs de Rijn te vertellen. Best leuk om te horen allemaal. Echter het ontbijten schoot niet echt op. Dat begreep ze zelf ook na een tijdje. Je kunt natuurlijk niet praten en eten tegelijk. Ze zei: “ik ga even weg, dan kan je door eten”. Daarna de fiets uit de kelder gehaald, best een steile trap. Bagage erop gepakt en toen begon het te regenen. Karin had de weersvoorspelling gehoord en daar werd ik niet echt vrolijk van. Vandaag en morgen regenbuien over de gehele dag. Toch maar vertrekken, wat moet je anders. Onderweg regelmatig onder een viaduct of iets anders gestaan om de ergste buien over te laten gaan. Na Bingen volgt de route een stuk door het binnenland tot aan Nierstein. Deze volgt kleine weggetjes, waar geen auto’s komen door uitgestrekte druivenvelden en andere landerijen. Boerenweggetjes, dus dan weet je het wel. Allemaal klei van de landbouwtractoren en nu dus modderplassen. De fiets en de bagage zaten op een gegeven moment helemaal onder de modder en ik ook. Net voor Nierstein ging de telefoon en na een gegraai en de regen, was Mariken aan de lijn. Zij en Tonny waren vanmorgen vroeg uit Italië vertrokken en vroegen waar ik op dit moment fietste. Zij reden al in Duitsland en wilden me opzoeken om even bij te kletsen. Op hetzelfde moment begon het te regenen alsof de hemel open barstte. Ik stond op een parkeerplaats en was doornat. We spraken dat ze weer zouden bellen als ze in Worms waren. Ik was ook onderweg daar heen. Daarna heb ik geschuild onder een overstekend dak van een taxicentrale. Nadat ik daar al een tijdje stond, kwam een chauffeur me vragen of ik misschien binnen wilde komen. Omdat ik droop van de regen, zei ik dat ik wel even buiten bleef. Maar hij zei: ”kom maar binnen dan maak ik koffie voor je”. Dat kon ik natuurlijk niet weigeren en heb een stuk plastic op een stoel gelegd en ben gaan zitten. Na een heerlijke warme kop koffie was het na een half uurtje weer zo goed als droog geworden en dus tijd om verder te fietsen. Nog ongeveer 30 km naar Worms. Toen ik daar aan kwam, viel de regen weer met bakken uit de hemel en besloot ik om naar de Jugendherberge te gaan voor een overnachting. Nou, vette pech, alles “belegt” werd me verteld. Toen ze mij daar zo zag staan met een ongelooflijk teleurgesteld gezicht, ging ze voor me zoeken en bellen. En ja hoor een hotel vlakbij had nog een kamer voor me. Toen ik er naar toe ging, belde Mariken met de vraag waar ik was. Nou bij de Dom van Worms. “Daar zijn wij ook” vertelde ze mij. Nadat ik had uitgelegd waar precies, kwamen ze even later aan gelopen. Ik kreeg zo ook meteen hulp met de bagage. De fiets kon in een afgesloten garage en de natte spullen, die niet mee naar binnen hoefden, gingen in de verwarmingskelder. “Dan is morgen alles tenminste droog”, zei de receptioniste.
Erg aardig van haar. Eerst gedoucht en daarna samen wat gedronken in een “cafeetje” vlakbij. Na wat gepraat te hebben, was het de hoogste tijd geworden voor Mariken en Tonny om te vertrekken. Nog ongeveer 400 km te rijden voor hen naar huis.
Om zeven uur in de stad wat gegeten. In het restaurant kwamen na enige tijd een Hollands gezin binnen, vader, moeder en een jongen en een meisje. De jongen en meisje waren ongeveer zo rond de 16-18 jaar schat ik. Luid converserend over hoe je “spa blauw” zou moeten bestellen. Zij hadden “mineralwasser” besteld en kregen dus “water met bubbels”. Niet goed dus, er gewoon van uitgaande dat zij het wel goed hadden besteld. Intussen hoorde ik natuurlijk alles en moest me inhouden om niet in de lach te schieten. Dat was erg komisch. Zij hadden geen idee dat ik hen verstond. Toen ik klaar was en opstond heb ik hen nog “smakelijk eten en nog een fijne avond” gewenst. Hun verbaasde reactie liet even op zich wachten, maar er kon nog net een “u ook” vanaf.
Ik heb geen Wi-Fi verbinding kunnen vinden, wel is er een z.g. Spielhalle met internet. Ik heb gevraagd of ik dan met mijn eigen netbook draadloos kan inloggen, maar dat was niet mogelijk volgens een personeelslid. In mijn hotel is het ook niet. Dus maar gewoon mijn verslagje tikken en een beetje tv kijken tot het bedtijd is. Het regent nog steeds buiten. Wat vandaag valt, is morgen minder denk ik dan maar. Ik zie wel weer wat de dag me morgen zal brengen……

Totaal 496
Dag 102
Tijd 5,24
Gem. 18,7
Max. 38,5
Hmtrs 358