Dag 5 Worms

Vannacht enkele keren wakker geworden van het onweer. De regen viel met bakken uit de lucht. Om zeven uur vanmorgen nog steeds regen en een dikke grijze lucht. Nog maar even blijven liggen, want om nu in de stromende regen te gaanfietsen leek me een minder goed idee. Eerst maar ontbijten tegen achten. Nog steeds regen. Even later kwamen een man en twee vrouwen de ontbijtzaal binnen en gingen aan de tafel tegenover mij zitten. Ik hoorde dat ze Engels spraken en de conversatie met de gastvrouw lukte van geen kanten. Ik heb me dus maar even als tolk beschikbaar gesteld. We raakten in gesprek en toen ik vertelde dat ik uit Nederland kwam, werd hij helemaal enthousiast. Hij was in Nederland geboren zo vertelde hij. Zijn ouders waren naar Australië geëmigreerd toen hij nog een baby was. Reuze interessant natuurlijk en gesprekstof te over. Hij was in Loosduinen geboren en was er al verschillende malen geweest om familie te bezoeken. Zij waren onderweg naar Milaan. Op mijn vraag of het in Australië niet mogelijk is om grote fietstochten te ondernemen, vertelden ze dat dit daar zeer gevaarlijk is. Er zijn geen fietspaden en wanneer er eentje is, dan is dat meestal slechts een zeer smal onverhard pad. Je moet daar gewoon over de grote wegen fietsen volgens hen. De auto’s houden er totaal geen rekening met fietsers. Daarom komen zij hier heen. Hier is alles zo goed geregeld voor de fietsers en de automobilisten zijn erg hoffelijk. Ik kan dat laatste alleen maar beamen. Het is me in Duitsland al meerdere malen opgevallen dat, wanneer je aanstalten maakt om een weg over te steken, de auto’s al ruim van tevoren afremmen en duidelijk te kennen geven dat ze stoppen. Dit terwijl zij eigenlijk gewoon voorrang hebben. Ook in smalle straatjes blijven ze gewoon zonder stress of zo achter je tot er genoeg ruimte is om te passeren. In Nederland is dat toch iets anders. Intussen had ik mezelf al voorgenomen om vandaag niet op de fiets te stappen en weer door de stromende regen te moeten. Tenslotte al 500 km achter de wielen in 4 dagen, dus dan kan een rustdag nooit kwaad. Dat noemt men “van de nood een deugd maken”. Het is nog ver naar Rome.(En terug natuurlijk) De kosten hakken er wel in op deze manier. De kamer hier kost per nacht 45 euro. Een tweepersoons kamer is in verhouding veel goedkoper en kost slechts 60 euro per nacht. Maar ik heb toestemming gekregen van het thuisfront. Vanmorgen druk sms verkeer gehad. Vanmorgen ben ik maar eens de stad rondgelopen, het regende veel minder nu en kort langs en onder de gebouwen was het redelijk te doen. Ook ben ik nog in de Kathedraal (Dom van Worms) geweest en rond gekeken. Bij het Mariabeeld heb ik ten slotte maar een kaarsje aangestoken. Ach, als je alles zo bekijkt dan kan dat nooit kwaad denk ik dan maar. Vanmiddag wil ik nog eens naar die “Spielhalle” om te zien of het me lukt om de laatste verslagen te plaatsen. Ik heb de foto’s en tekstbestanden op een usb stick gezet. Wie weet, lukt het me op die manier.
Een waterig zonnetje komt nu af en toe te voorschijn en het begint nu een beetje te kriebelen. Had ik toch niet beter gewoon wel kunnen gaan fietsen vanmorgen? Het is slechts een kwartiertje en de zon is alweer achter de grijze wolken verdwenen. Dus mijn twijfels nu gelukkig ook………….