Dag 22

Nájera – St Juan de Ortega

Het viel niet mee om vanmorgen op te staan. Gisteravond pas na elven naar bed gegaan. Gek eigenlijk, thuis ga ik nooit voor 12 uur naar bed. Om half acht toch maar opgestaan, eerst nog afgewacht of Kees er uit was, maar dat was niet het geval. Die had waarschijnlijk dezelfde gedachte als ik. Op een camping is toch wel lekker hoor, als het tenminste mooi weer is. Je kan gewoon de tassen op de fiets laten zitten en de fiets staat naast de tent. ‘s Morgens ben je zo klaar met inpakken. En het voornaamste, je hebt geen last van snurkers. Om acht uur waren we al helemaal klaar om te vertrekken. Daarna zijn we eerst in een barretje nog even een broodje wezen eten met een grote kop koffie als ontbijt. Met een lege maag kan je natuurlijk niet fietsen. Om negen uur weg. Vandaag best veel klimmen, echter niet zo heftig als gister. Het was vandaag meer geleidelijk, maar wel langere klimmen. We zouden vandaag ook over de 1000 meter hoogte gaan. Terwijl we zo reden konden we in de verte de besneeuwde toppen zien van het gebergte dat een stukje zuidelijker ligt.
Na zo’n 30 km kwamen we aan in ‘St. Domingo’. Daar op een terrasje even een broodje met koffie gegeten. Ik zag op de gsm dat Carlo een sms’je had gestuurd met de mededeling dat het wiel was aangekomen. Hij wilde ook graag weten hoe het ging met het nieuwe achterwiel. Ik heb hem meteen gebeld om te vertellen dat het nu prima gaat. Erg leuk om zo gevolgd te worden hoor. Carlo, erg bedankt voor de goede zorg. Dat geeft best een goed gevoel als je onderweg bent.
Daarna naar ‘Belorado’ gefietst, waar we op een pleintje hebben gegeten. In ‘St. Domingo’ hadden we brood gekocht en wat kaas en ook wat fruit. Je hebt best veel nodig, het vergt erg veel energie om bij deze temperatuur te fietsen. Het was inmiddels al half twee geworden en we wilden vandaag naar ‘St Juan de Ortega’ fietsen. Dat was nog zo’n 32 km verder en met tweemaal een beklimming naar 1000 meter. Dat zou best nog wel eens zwaar kunnen worden. Na zo’n 10 km reden we ook nog eens verkeerd, waar we pas na 3 km achter kwamen. Weer terug en nu de juiste route volgend kwamen we om ongeveer half vijf aan in ‘St Juan de Ortega’. Dat is een gehucht gelegen aan het camino-pad dat vanuit de velden afdaalt. Het bestaat uit een oud Klooster met hospital, een grote Romaanse kerk en enkele woningen. ‘Sant Juan’, een volgeling van de bouwheer ‘Santo Domingo’, stichtte de verzorgingsplaats rond 1150. Hij bouwde ook bruggen over moeilijk doorwaadbare rivieren en liet de weg aanleggen door de bossen van de ‘Montes de Oca’.
Het betere deel van het klooster is, na een restauratie in de jaren ’60, in gebruik als populaire Albergue. Bij grote drukte wordt een kale zaal bijgetrokken met op de vloer karton en matrassen en mogen tentjes bij de picknicktafels staan.
Toen we bij de Albergue aankwamen, werd ons meteen verteld dat het vol zat. Toen we vroegen of we dan onze tentjes op het gras naast de picknicktafels mochten zetten, zeiden ze, dat we dat eerst aan de bareigenaar moesten gaan vragen, want hij was de burgemeester van het dorpje. Dat deden we meteen natuurlijk en hij zei dat er nog een kamer beschikbaar was voor 50 euro. Daar hadden we geen geld voor zeiden we hem. Nou, dan mocht het wel. Meteen eerst een lekker biertje genomen. We zijn dan wel pelgrims, maar dat smaakt als niets beters . Daarna onze tent opgezet en in de Albergue gedoucht. Inmiddels kwam er een fietser aangereden en vroeg in het Engels of hij naast ons mocht staan met zijn tentje. Natuurlijk vonden wij dat prima en praatten we wat in het Engels verder. Tot ik opeens zag dat hij een Sparta fiets had en hem vroeg uit welk land hij kwam. ‘Uit Nederland’, zei hij. ‘Nou, dan mag je ook gewoon Nederlands spreken hoor’. Waarop we natuurlijk hartelijk hebben gelachen. Hij was vanaf 5 mei onderweg en via de Col de Somport gekomen. En, zo bleek later, hij zat er een beetje doorheen. Hij wilde eigenlijk liever naar huis en miste zijn gezin heel erg. We hadden onderweg inkopen gedaan om zelf te koken vandaag. En hebben hem uitgenodigd om met ons mee te eten, wat hij uiteindelijk ook accepteerde. We hadden spaghetti gemaakt en hadden meer dan genoeg. Daarna nog koffie gedronken en volgens ons was hij hierdoor weer helemaal opgeknapt. Zo zie je maar weer dat je elkaar moet helpen in moeilijke tijden. Het geeft een ongelofelijk goed gevoel als dat dan ook nog lukt. Ik ben er erg blij om, had erg te doen met hem. Hopelijk gaat het verder tot ‘Santiago’ goed met hem.
Na de afwas, die Kees is wezen doen, hebben we alles opgeruimd en in de tassen gedaan. Ik moet dan mijn verslag nog schrijven en terwijl alles om me heen al in diepe rust is, zit ik in mijn tentje dit te doen. Nu is het klaar en weer kwart voor elf. Hoogste tijd om naar bed te gaan………………..


Totaal 1887 km
Dag 97 km
Gem 17.7 km/u
Tijd 5.25 min
Max 47.0 km/u
Hoogtem. 1150 Mtr