Kennismaking.........

Enige tijd geleden zag ik op internet een oproep van een fietser, Johannes Bellemakers, die vanuit Nederland via Valencia naar Santiago wilde gaan fietsen en ook weer terug naar Nederland. Oorspronkelijk was dat ook mijn plan en heb daarom contact gezocht met hem. Na wat mailtjes vice versa bleek dat er veel overeenkomsten zijn en we flink wat ideeën hebben, die aardig met elkaar overeenkomen. Zijn plan was, evenals het mijne, om de reis alleen te ondernemen. Omdat zijn familie, echtgenote en dochters, het een beter idee vonden om een reisgenoot te zoeken, plaatste hij deze oproep. Omdat zijn plannen wel erg overeenkwamen met de mijne, begon ik er steeds meer over te denken hoe het zou zijn om met z’n tweeën te gaan. Aan de ene kant een stuk meer zekerheid in geval van calamiteit. Tevens kan je dan meer van de reis genieten doordat je dan over dingen kan spreken en kunt delen. Aan de andere kant heb ik me al jaren op deze tocht ingesteld en vooral om het alleen te gaan doen. Voorwaar, een groot dilemma. De beslissing heb ik bewust enkele weken voor me uitgeschoven en er goed over nagedacht. Uiteindelijk heb ik toch besloten om alleen te gaan.
Het was best moeilijk om Johannes mijn besluit mede te delen, maar hij had er alle begrip voor. Afgesproken is dat we contact houden. Kort daarop heeft Johannes zijn tocht aangepast en een vlucht geboekt naar 'Girona'. Daar zal hij zijn reis beginnen en naar 'Sevilla' rijden. En van daaruit dan de Zilverroute naar 'Santiago' en terug naar Nederland.
Dit houdt nu in dat we ongeveer tegelijk in 'Santiago' zullen aankomen. Afgesproken hebben we om elkaar op de hoogte te houden en op die manier te proberen tegelijk in 'Santiago' te zijn. Daar zullen we dan afspreken om misschien samen de terugreis te maken.
Vandaag was het erg mooi weer en hebben we afgesproken om elkaar in 'Uden' te ontmoeten. Met een behoorlijk tegenwindje ben ik er naar toe gefietst en om half twaalf zat Johannes al op een terrasje op me te wachten. Onder het genot van koffie en een heerlijke Brabantse lunch hebben we van gedachten gewisseld. Omdat we het wel leuk vonden om elkaar en ook onze gezinnen nog eens te ontmoeten, heeft Johannes ons bij hem thuis uitgenodigd eind april, enkele dagen voor zijn vertrek. Inmiddels ben ik al over de 1000 kilometer en het valt erg mee tot nog toe. Ik denk dat mede door de wat minder bergachtige aanloop tot de Pyreneeën over de St Jacobsroute ik me weinig zorgen hoef te maken. Dat zit wel goed. Met Pasen gaan we eerst nog drie weken op vakantie in Teillet (Tarn). Mijn racefiets gaat dan mee om daar nog wat klimkilometers te maken. Als we daarvan terug zijn dan blijft nog één week en vertrek ik op Koninginnedag.