Dag 10

Charroux – Gurat

Goed geslapen vannacht in de refugié. Om half zeven opgestaan en meteen aan het opruimen geslagen. Als je ziet wat een chaos er zo overal om je heen verzameld ligt, dan lijkt het onmogelijk dat het allemaal weer in de tassen past. Maar op een of andere manier lukt dat toch elke dag weer.
René was al vroeg op pad gegaan om brood te halen en beleg. Hij kwam terug met twee stokbroden, zo groot!!!! Een pot jam en eten maar. Ook nog een heerlijke ‘croissant’. Kop koffie erbij en het was helemaal goed. Daarna het bekende ritueel: de fiets bepakken en vooral, niets vergeten mee te nemen. Het valt niet mee om een vaste volgorde aan te houden, maar langzamerhand begint er toch wel enige regelmaat in te komen.
Nadat we klaar waren, moest eerst de sleutel bij de VVV door de brievenbus worden gegooid. Dat hadden we zo afgesproken. En dan maar starten. Het was droog, maar dreigde wel te gaan regenen. Dat gebeurde dus na een klein uurtje en konden de regenjacks aan. De temperatuur kwam niet boven de 12 graden uit, waardoor het erg zwaar fietsen was vandaag. Meteen vanaf het begin was het klimmen en dalen en de hellingen waren langer en regelmatig tot 9 %. Met de regen en de kou, liep de energiemeter langzaam maar zeker terug. Verdorie, dacht ik, het gaat vandaag niet goed met mij. Maar dat bleek bij mijn maten niet anders te zijn. Daarom besloten we om vandaag wat vroeger te stoppen en een ‘Gite’ of ‘Chambres d’hotes’ te zoeken. Dit deel van de route voerde door een wel zeer rustige omgeving. Er was niets te vinden. Doornat en verkleumd gingen we een barretje binnen om een warme kop koffie te drinken en te vragen of er misschien een overnachtingsmogelijkheid in de buurt was. De eigenaresse bleek een Engelse te zijn en belde eens rond voor ons. Op ongeveer 8 kilometer verder was er een camping, waar men ook ‘Gites’ verhuurde. Deze camping zou vanaf 1 april al geopend zijn, dus wij er heen. Inmiddels was het droog geworden en de lucht klaarde op. Temperatuur liep zelfs op naar zo’n 18 graden. Daardoor was het erg lekker en konden we zelfs de kleren buiten drogen.
Daar aangekomen bleek dat het ook Engelse eigenaren waren en we werden meteen naar de ‘Gite’ gebracht. Een grote huiskamer met keuken en boven 2 slaapkamers met drie tweepersoons bedden.
De prijs was 20 euro p.p. Op de vraag of we ergens nog iets te eten konden krijgen, vroeg ze of ze voor ons een pizza moest maken met friet. Dat konden we natuurlijk niet weigeren. Om acht uur kwam ze de pizza en friet brengen en meteen ook zes flesjes bier. Of we nog een dessert wilden. Natuurlijk wel en zo kregen we ook nog ijs als toetje. Lekker gegeten.
Er was ook nog wifi, maar dat werkte alleen vlakbij de receptie. Ik moest dus buiten gaan zitten om de blog bij te werken en mijn mail te checken.
Valleer had zijn dochter Tinne een sms gestuurd met de link naar mijn blog en ik zag dat ze meteen een reactie had geplaatst. Erg leuk allemaal. Tinne, bedankt voor de knuffel hoor.
Meteen maar verslag van vandaag gemaakt en op de blog gezet. Inmiddels is het alweer half elf en ik ben doodop. Ik ga lekker slapen en hoop dat het morgen droog blijft en iets warmer.

Valeer schrijft: ‘Tinne, bedankt voor het berichtje en de knuffels. Wij hebben het klimwerk wel een beetje onderschat, maar we gaan door. Staan niet veel achter op ons schema, maar we houden er al rekening mee dat het nog wat zal uitlopen. Missen ondertussen de kleinkinderen wel. Geef ze allemaal een dikke knuffel en zeg dat we het gemis in juni zullen goedmaken’.




Totaal 1192 km
Dag 101 km
Gem 17.2 km/u
Tijd 5.54 min
Max 48.5 km/u
Hoogtem. 1117 Mtr