Dag 26

Azorga – Villefranca del Bierzo

Vandaag ging het gebeuren. Om acht uur vertrokken we voor de beklimming van ‘Cruz de Ferro’. De eerste 5 kilometer waren heel geleidelijk vals plat en daarna nog een flink stuk wat steiler. Het gemene zat in de laatste 8 kilometer naar het kruis, naar 1500 meter hoogte. Het laatste stukje zag ik op mijn tellertje even 12% staan, dat was best heftig. Bij het kruis aangekomen, heb ik de steen, die Nelly mij had meegegeven, bij de voet van het kruis neergelegd. Kees heeft er een foto van gemaakt, zodat er geen twijfel over kan bestaan dat die steen de hele weg van Druten naar hier heeft gemaakt.
Ja Nelly, hij ligt er echt hoor…….
Terwijl we daar boven stonden en de temperatuur tot zo’n 9 graden was gedaald. Kwam er een bus met schoolkinderen aanrijden, die eenmaal losgelaten, een gekrijs van jewelste veroorzaakten. Nee, het viel mij erg tegen daar boven. Ik had mij er iets meer bij voorgesteld. Daarna een korte afdaling van 50 meter, kwam vervolgens de echte pas naar 1510 meter. De afdaling erna was best triggy en ik heb bewust maar wat vaker in de remmen geknepen om toch maar veilig beneden te komen. Eenmaal beneden en even gestopt, voelde ik aan mijn velgen en die waren behoorlijk warm geworden. Erg fijne remmen die Magura’s. Hydraulisch en dat merk je best wel. Je hoeft nooit de blokjes af te stellen als ze eenmaal goed staan, omdat ze altijd in dezelfde hoek op de velg staan. Voor dit werk de beste oplossing. Terwijl ik dit zit te typen, komt Kees me vertellen dat van zijn middenblad één tand is afgebroken. Nu gaat hij eerst maar even kijken of de fietsenmaker hier een nieuw middenblad heeft, en dan meteen vervangen.
Morgen beginnen we aan het laatste traject van de route. Al vrij snel krijgen we weer een berg voor onze kiezen. Een hoogteverschil te overbruggen van 800 meter, pffffff……
Daarna gaat het de hele weg naar ‘Santiago’ op en af met steeds hoogteverschillen van 100 tot 2 à 300 meter. Dat wordt dus een erg afmattende dag morgen. Als ik bekijk wat andere fietsers aan bagage meetorsen, dan zie ik dat ik er echt met kop en schouders bovenuit steek. Ik had bij vertrek 30 kg aan de fiets hangen en dat is nu niet veel minder geworden. Op de steile stukken lijkt het wel of er iemand probeert mijn fiets tegen te houden. Bij een volgende reis zal ik dat nog eens goed bekijken en zeker minder meenemen als ik nu bij me heb. Soms is het echter best makkelijk, alles heb ik immers bij me.
Overmorgen willen we een dusdanige afstand maken, dat we op vrijdag rond de middag in ‘Santiago’ zullen aankomen. Terwijl ik gister de blog van Johannes las, zag ik dat hij inmiddels hemelsbreed niet erg ver van ons vandaan fietst. Zijn route loopt evenwijdig met de onze, maar dan iets zuidelijk. Misschien dat we tegelijk in ‘Santiago’ aankomen, dat zou erg mooi zijn. Vanavond zal ik hem eens gaan bellen, dan hoor ik het wel.
In de Albergue hier staan 4 computers, allen op het internet aangesloten. Ook is er wifi, dat zie ik op mijn netbook. De beheerders hier weten de sleutel niet, terwijl de 4 pc’s volgens mij allen draadloos online zijn. Ach, ik kijk dan in het stadje straks wel of ik daar een verbinding kan maken. De afgelopen weken heb ik een ding geleerd, je moet je niet druk maken over dingen. Het gaat zoals het gaat. Je energie moet je uitsluitend in het fietsen stoppen. Ik ben nu 26 dagen onderweg en kom tot de ontdekking dat ik onze kleinzoon Jens best wel mis. (En jou ook natuurlijk, Nelly) Natuurlijk word ik op de hoogte gehouden van alles door het thuisfront, maar als je dan hoort dat hij zelf al gaat staan, dan zal hij misschien al lopen als ik weer thuis kom. Dat mis ik allemaal dan. Ook zijn Bas en Marjolein vorige week thuisgekomen van hun wereldreis van drieënhalve maand. Als je dan in zo’n eindeloze beklimming zit af te zien, dan gaan de gedachten automatisch daarover…………….

Ik stop er nu mee en geef het stokje over aan Kees. Die overigens voor mij helemaal geen ‘Tweede keus’ is, zoals hij gister schreef. We rijden nu al een week samen op en we hebben een erg leuke reis. Het zou nog wel langer mogen duren. Hij moet echter weer aan het werk. Dat ‘probleem’ heb ik niet meer, dus ga ik nog maar even door…..

Gast column:
Zoals gebruikelijk zijn we vanochtend pas aangefietst nadat de meeste wandelaars allang waren vertrokken. Maar voor onze doen was het best vroeg, namelijk 8.00 uur. Het was behoorlijk bewolkt en het zag er dreigend uit. Wel mooie regenbogen in de verte. Gelukkig is het op enkele druppels na droog gebleven. Op de laatste klim, na ‘Rabanal’, kwam zelfs het zonnetje te voorschijn. Na een hele mooie lange afdaling, door een prachtig dal, met heerlijk ruikende bloesem, kwamen we rond een uur of twaalf in ‘Ponferrada’. Daar hebben we een bord(je) spaghetti gegeten. Dat hielp niet echt, de fut voor de laatste 20 km. was er bij allebei een beetje uit.
In ‘Villafranca’ zijn we de eerste auberge voorbijgereden, verder het dorpje in. Maar uiteindelijk moesten we weer terug, helemaal omhoog naar het ‘Castillo’.
Ik ben nog even naar de fietsenmaker geweest voor een nieuw tandwiel. Leek helemaal goed te komen, maar nadat hij alles gedemonteerd had bleek het nieuwe tandwiel net niet te passen.
Morgen voorzichtig schakelen en hopen dat de boel niet verder stuk gaat.

Totaal 2271 km
Dag 83 km
Gem 16.0 km/u
Tijd 5.11 min
Max 56.0 km/u
Hoogtem. 560 Mtr