Dag 58
Door: Tonny
Blijf op de hoogte en volg Tonny
26 Juni 2010 | Frankrijk, Auxerre
Nevers - Auxerre
Gisteravond kwam om half negen een Duitser aangewandeld. Nou moet je weten dat ik op een veld sta van zeker 100 mtr lengte langs de rivier. Er stonden drie tenten op dat hele grote stuk en hij vond het nodig om zijn tentje 3 meter van de mijne te zetten. Tja, Duitsers hè. Hij begon maar meteen te zeggen dat wandelen veel zwaarder is dan fietsen en zocht gewoon de confrontatie. Nu zou ik daar waarschijnlijk twee maanden geleden meteen bovenop zijn gesprongen, maar tot mijn eigen verwondering bleef ik heel rustig en heb hem op een zeer kalme en rustige wijze uitgelegd dat iedereen de tocht naar Santiago op zijn of haar eigen wijze doet. Het is geen kwestie van wat het zwaarst is, maar wat je het meeste voldoening geeft. Ook zei ik hem, wanneer hij bij zijn manier voldoening heeft, het helemaal prima is. Daarop blies hij niet meer zo hoog van de toren en wilde opeens alles weten over mijn tocht. Toen hoorde hij natuurlijk ook dat ik op de terugweg was en werd helemaal enthousiast. Daarbij moet ik wel vermelden dat hij volgens mijn schatting niet ouder dan 23 a 24 jaar is. Dat in aanmerking genomen is het toch iets om bij na te denken. Welke jongen van zijn leeftijd gaat met een rugzak van zo’n 14 kilo alleen op pad naar Santiago. Ik heb er op mijn tocht erg weinig tot geen gezien. Laten we het er maar op houden dat hij erg vermoeid was. Toen hij gedoucht had en weer terug kwam, hebben we, ondanks die slechte start, toch nog gezellig van gedachten gewisseld.
Vanmorgen was alles weer erg nat door de dauw. Wachten had geen zin, dus heb ik alles maar nat ingepakt en om half acht vertrokken. Gister schreef ik dat ik vandaag naar ‘Vezelay’ wilde rijden. Ik heb nog eens uitgebreid de route bekeken en besloten om vandaag de ‘route national’ te nemen. Ik weet het, sommigen van jullie zullen denken: “Wat een watje”, maar ik kan iedereen verzekeren dat het uit pure nood is geboren. De route gaat over kleine weggetjes en die zijn niet echt vlak. Daarmee bedoel ik dan niet de klimmen, maar de gaten en hobbels in de weg. En door mijn ongemak, heb ik niet al te veel oog voor de omgeving, maar ben de hele dag bezig met ‘het zitten op het zadel’. Of meer nog, proberen om zo weinig mogelijk last te hebben.
Na een uurtje heb ik met Nelly gebeld, geen gehoor!!! Bas geprobeerd, ook geen gehoor!!! En het zou zo fijn zijn om een bekende stem te horen. Maar weer verder gereden en later rond twaalven nog maar eens geprobeerd en ja hoor, ze nam op. Na een minuut of wat te hebben gesproken weer op de fiets gestapt en het leek wel of het geholpen had. Ik had onderweg al besloten om de hele weg te blijven volgen tot ‘Auxerre’. Dat was totaal zo’n 122 kilometer vanaf ‘Nevers’. Volgens de route zou het 147 kilometer zijn. Ik heb vandaag dus 25 kilometer ‘gesmokkeld’. Maar ik ben er vast van overtuigd, dat Sint Jacob mij dat wel zal vergeven. De reden is jullie allen bekend inmiddels. Voor mij geldt nu als enige doel om thuis te halen. Of het gaat lukken weet ik niet, maar ik ga ervoor. Een klein stukje vòòr ‘Auxerre’ zat ik een beetje over van alles en nog wat na te denken en heb naar het clubhuis van TCW gebeld. Het is vandaag zaterdag en de jongens zitten er nu na het fietsen lekker aan een biertje. Arnold nam op en vertelde me dat Jan van de Brink er nog was. Nou, erg leuk om even met hem te praten. Daar kun je weer mee verder. Bedankt Jan….
Nog 10 kilometer naar ‘Auxerre’. Dit laatste stuk ben ik weer naar de route gereden. Een heel erg mooi gedeelte van de tocht. Over een soort ‘Jaagpad’ langs het kanaal. Helemaal tot het voetbalstadion en meteen daar tegenover is de Camping. Daar ben ik al eens eerder geweest, dus mij wel bekend. Na me te hebben gemeld bij de receptie, kreeg ik een plekje toegewezen vlakbij het sanitair, dus dat kwam me prima uit. Toen ik gedoucht en gewassen had, ben ik naar het barretje gelopen met mijn netbook en dit verslag zitten tikken. Door vandaag voor deze route te kiezen, heb ik nu een dag ‘verdiend’. Als er niets verandert, ga ik er vanuit dat ik het ga halen. Elke dag een stukje dichterbij……………………………
Totaal 4783 km
Dag 122 km
Gem 19.2 km/u
Tijd 6.18 min
Max 47.0 km/u
Hoogtem. 902 Mtr
Gisteravond kwam om half negen een Duitser aangewandeld. Nou moet je weten dat ik op een veld sta van zeker 100 mtr lengte langs de rivier. Er stonden drie tenten op dat hele grote stuk en hij vond het nodig om zijn tentje 3 meter van de mijne te zetten. Tja, Duitsers hè. Hij begon maar meteen te zeggen dat wandelen veel zwaarder is dan fietsen en zocht gewoon de confrontatie. Nu zou ik daar waarschijnlijk twee maanden geleden meteen bovenop zijn gesprongen, maar tot mijn eigen verwondering bleef ik heel rustig en heb hem op een zeer kalme en rustige wijze uitgelegd dat iedereen de tocht naar Santiago op zijn of haar eigen wijze doet. Het is geen kwestie van wat het zwaarst is, maar wat je het meeste voldoening geeft. Ook zei ik hem, wanneer hij bij zijn manier voldoening heeft, het helemaal prima is. Daarop blies hij niet meer zo hoog van de toren en wilde opeens alles weten over mijn tocht. Toen hoorde hij natuurlijk ook dat ik op de terugweg was en werd helemaal enthousiast. Daarbij moet ik wel vermelden dat hij volgens mijn schatting niet ouder dan 23 a 24 jaar is. Dat in aanmerking genomen is het toch iets om bij na te denken. Welke jongen van zijn leeftijd gaat met een rugzak van zo’n 14 kilo alleen op pad naar Santiago. Ik heb er op mijn tocht erg weinig tot geen gezien. Laten we het er maar op houden dat hij erg vermoeid was. Toen hij gedoucht had en weer terug kwam, hebben we, ondanks die slechte start, toch nog gezellig van gedachten gewisseld.
Vanmorgen was alles weer erg nat door de dauw. Wachten had geen zin, dus heb ik alles maar nat ingepakt en om half acht vertrokken. Gister schreef ik dat ik vandaag naar ‘Vezelay’ wilde rijden. Ik heb nog eens uitgebreid de route bekeken en besloten om vandaag de ‘route national’ te nemen. Ik weet het, sommigen van jullie zullen denken: “Wat een watje”, maar ik kan iedereen verzekeren dat het uit pure nood is geboren. De route gaat over kleine weggetjes en die zijn niet echt vlak. Daarmee bedoel ik dan niet de klimmen, maar de gaten en hobbels in de weg. En door mijn ongemak, heb ik niet al te veel oog voor de omgeving, maar ben de hele dag bezig met ‘het zitten op het zadel’. Of meer nog, proberen om zo weinig mogelijk last te hebben.
Na een uurtje heb ik met Nelly gebeld, geen gehoor!!! Bas geprobeerd, ook geen gehoor!!! En het zou zo fijn zijn om een bekende stem te horen. Maar weer verder gereden en later rond twaalven nog maar eens geprobeerd en ja hoor, ze nam op. Na een minuut of wat te hebben gesproken weer op de fiets gestapt en het leek wel of het geholpen had. Ik had onderweg al besloten om de hele weg te blijven volgen tot ‘Auxerre’. Dat was totaal zo’n 122 kilometer vanaf ‘Nevers’. Volgens de route zou het 147 kilometer zijn. Ik heb vandaag dus 25 kilometer ‘gesmokkeld’. Maar ik ben er vast van overtuigd, dat Sint Jacob mij dat wel zal vergeven. De reden is jullie allen bekend inmiddels. Voor mij geldt nu als enige doel om thuis te halen. Of het gaat lukken weet ik niet, maar ik ga ervoor. Een klein stukje vòòr ‘Auxerre’ zat ik een beetje over van alles en nog wat na te denken en heb naar het clubhuis van TCW gebeld. Het is vandaag zaterdag en de jongens zitten er nu na het fietsen lekker aan een biertje. Arnold nam op en vertelde me dat Jan van de Brink er nog was. Nou, erg leuk om even met hem te praten. Daar kun je weer mee verder. Bedankt Jan….
Nog 10 kilometer naar ‘Auxerre’. Dit laatste stuk ben ik weer naar de route gereden. Een heel erg mooi gedeelte van de tocht. Over een soort ‘Jaagpad’ langs het kanaal. Helemaal tot het voetbalstadion en meteen daar tegenover is de Camping. Daar ben ik al eens eerder geweest, dus mij wel bekend. Na me te hebben gemeld bij de receptie, kreeg ik een plekje toegewezen vlakbij het sanitair, dus dat kwam me prima uit. Toen ik gedoucht en gewassen had, ben ik naar het barretje gelopen met mijn netbook en dit verslag zitten tikken. Door vandaag voor deze route te kiezen, heb ik nu een dag ‘verdiend’. Als er niets verandert, ga ik er vanuit dat ik het ga halen. Elke dag een stukje dichterbij……………………………
Totaal 4783 km
Dag 122 km
Gem 19.2 km/u
Tijd 6.18 min
Max 47.0 km/u
Hoogtem. 902 Mtr
-
26 Juni 2010 - 17:27
Jan De Vaan:
Hallo Tonny, je bent al weer een eind richting Druten.
Doe het laatste stuk wat rustig en zuinig aan, denk ook aan je zelf.
Wat een prachtige verslagen met foto's heb je geplaatst.
Veel succes met je verdere terugreis.
Groet, Jan.
-
26 Juni 2010 - 17:52
Ben Huiskamp:
Tonnie,
Opgeven met het einddoel in zicht is geen optie. Al moet je kruipen dan nog zul je het halen.
Laat even weten waar en wanneer je de gens Belgie en Nederland overgaat, dan fietsen we de laatste kilometeres met je mee. Voor ons een mooie training om ook naar Santiago te gaan.
-
26 Juni 2010 - 18:04
Annelien:
Hoi Tonny ,
hou nog even vol. het gezegde de laatste loodjes wegen het zwaarst, kun jij nu aan de lijve ondervinden.
Probeer als je niet fiets je wonden schoon en doog te houden, dan kunnen ze helen. Als je ze constant vochtig houd door middel van zalfjes en transpiratie blijven ze week.Ik weet het makkelijker gezegd dan gedaan.
succes en hou nog even vol, wij volgen je iedere dag en leven met je mee. -
26 Juni 2010 - 18:35
Bas:
De werkende had de telefoon even op stil staan toen je belde. Even speelde ik met de gedachte: 'hij zal toch niet opgeven?'. al past dat natuurlijk niet bij je... en niet bij mij... ben immers van hetzelfde vlees en bloed en begrijp hoe je je voelt. Pa, houd nog even vol en ik weet dat het je zal lukken. De trots die jij op de top van Alp d'Huez had toen ik mij doel had bereikt, heb ik nu dagelijks. En iedere dag die je weer verder komt, groeit mijn trost te zeggen: dat doet die vader van mij toch mooi efkes, nietwaar!
tot snel pap! -
26 Juni 2010 - 18:45
Rita En Guy:
Hallo Tonny
Wat een pech met je ..., dat is niet eerlijk hé!
Probeer je zo goed mogelijk te verzorgen, en doe het wat rustig aan, zodat je de eindstreep kunt halen.
We duimen voor je!!!
Groetjes, Rita, Guy en Dina -
26 Juni 2010 - 18:58
Tanya:
Hoi ome Tonny,
Het is prachtig om je verhalen te lezen. Ik hoop voor je dat je het gaat halen, al denk ik van wel! Veel succes en een goede reis naar huis!
Groetjes van Tanya -
27 Juni 2010 - 06:28
Dominique:
Courage
Soon vous allez revoir votre maison
Amities de Dom
Bises de Brigitte
-
27 Juni 2010 - 10:48
Edwin:
He pa!
Nu je een dag heb 'verdiend' heb je een goede reden om een rustdag in te lassen of de dagetappes korter te maken zodat je blessure meer rust voor herstel krijgt. Uiteraard ken ik je ook goed genoeg dat je juist nu extra je best doet om zo snel mogelijk thuis te geraken. Het is aan jou hoe je het doet maar doe niet te gek he!
Verder niet zoveel nieuws in het Drutense alleen dat het erg warm is en Teigetje is sinds gisteravond spoorloos. Is hij zijn hele leven binnenshuis gebleven, gaat hij nu aan de wandel of is er iets ergs gebeurd? We weten het niet en kunnen niets anders dan afwachten. De tijd zal het leren!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
